föstudagur, 23. janúar 2009

Detox til Póllands

Hversu fáránlegt er það að spreða 100.000 kalli í að panta sér flug til Póllands með Jónínu Ben til að éta þar grænmeti í hálfan mánuð og drekka vatn eins og brjálæðingur á milli þess sem legið er á bekk með rumpinn upp í loft og volgri haugsugu, beint úr Gunnari Birgissyni eða nafna hans í Krossinum, er stungið upp í óæðri endann og alls konar groms svo sogið úr manni? Þetta er kallað "Detox-meðferð". Málið er að "afeitra" mann, þess vegna eru allar þessar ristilskolanir í prógramminu. Ónáttúran á sér fá takmörk. Menn ímynda sér að líkamanum nægi ekki að kúka þegar náttúran svo býður, það hljóti alltaf eitthvað að vera eftir sem svo safnast fyrir. Já, þetta er hryllilegt, líkaminn fyllist af saur og viðbjóði og því verður að stinga röri upp í rahóið og dæla vatni þar inn og sjúga svo gumsið út. Gunnar í Krossinum, Geiri á Goldfinger, Árni Johnsen og Friðrik Ómar halda víst ekki vatni (saur, ætti kannski að segja!) yfir því hversu órtúlega magnað þetta er. Þetta sérkennilega kompaní fór með Jónínu til Póllands í afeitrun og líkaði svona stórvel. Geiri súlukóngur er víst allt annar maður í dag, allur eitthvað svo opinn og, eh, hvað meinar hann?

Ég hef verið að hneykslast á þessu, undanfarið og séð fyrir mér hroðalegar senur af þeim félögum liggjandi á bekk, fölbleika og hvapkennda með rumpinn tilbúinn fyrir rörið hennar Jónínu sem ristilskolar þá svo einn af öðrum. Ekki vildi ég vera síðastur í röðinni! Og hvað á þetta vatnsþamb að þýða? Áróðurinn um þindarlausa vatnsdrykkju, daginn út og inn fer í taugarnar á mér. Vatnið skolar út alls konar hroða er manni sagt, en milljarða ára þróun tegundarinnar hlýtur bara að hafa séð vel fyrir þessu. Við höfum líffæri til þess arna og eigum bara að drekka vatn þegar okkur þyrstir, annars látum við það vera. Þetta er mjög einfalt. Mannslíkaminn er tæknilegasta fyrirbæri undir sólinni og svo magnað að um leið og vefi og frumur skortir vökva fer viðbragðsáætlun í gang í stjórnstöðinni (heilanum), taugaboð fara út um allt og ljós blikka og manni er sagt að drekka með því að láta þorstatilfinningu gera vart við sig. Það er bara óeðli og misnotkun að þamba vatn þegar líkaminn hefur ekkert beðið um slíkt. Í Svíþjóð er þvagleki vaxandi vandamál og læknar segja að meginástæðan sé vegna ónauðsynlegs vatnsþambs manna. Ég er nú reyndar fráleitt heilagur í þessum efnum. Líkami minn bað t.d. aldrei um áfengi, nikótín eða 7. kaffibollann, hvað þá 8. kjötbolluna í gamla daga. Maður hefur oft misboðið honum, svo mikið er víst, en ég er að bæta mig í öllum þessum atriðum.

Ég veit annars ekki hvað Gunnar Birgisson er að gera á myndinni, ekki var honum boðið hingað, en kannski að þeir félagar áðurnefndir bjóði honum með sér til Póllands næst, mér sýnist að hann hefði gott af því. Ég hef verið að kynna mér allt þetta detox dæmi og skoðað detox.is og heimasíðu Jónínu Ben og dreg auðvitað flest til baka sem hér hefur verið sagt í hálfkæringi, þó ekki þetta um vatnið! Mér sýnist að þessar Detoxferðir séu hið mesta þarfaþing og reyndar er boðið upp á ýmislegt fleira í meðferðinni en tómar ristilskolanir. En dagsskammturinn af mat er bara 500 kaloríur! Hvernig gátu gæjar eins og Geiri Gold og Johnsen lifað það af? Þeir hljóta að hafa svindlað, stolist út á kvöldin í pylsur og drasl, enda léttist Geiri grunsamlega lítið eftir ferðina og engar spurnir hef um að eyjajarlinn hafi misst einhver grömm.

Engin ummæli: